Het verhaal over Kees

Kees stond vier jaar alleen. Hij doet erg zijn best om bij de kudde te komen, maar aanpassen aan hun paardentaal is lastig. De Friese ruin is de leider van de kudde en hij helpt Kees de fijne kneepjes bij.

“Kom niet bij de merries en het veulen, maar graas eerst bij mij”, lijkt hij te willen zeggen. Geleidelijk  mag Kees dichterbij komen grazen. Na een paar dagen is Kees al een andere pony, in plaats van zenuwachtig om zich heen te kijken is hij rustig aan het grazen en durft hij te rollen en te liggen.

Kees wilt nóg meer bij de kudde horen en dat gaat hem waarschijnlijk ook wel lukken, want het veulen heeft interesse in hem. Alleen moet hij nog wel even zijn beurt afwachten.

Wij van Stichting de Lynx en Paardenbijelkaar vinden dat ieder paard de kans moet krijgen om vriendschap te sluiten en onderdeel te worden van een kudde.  Met paardenbijelkaar hopen wij een eind te maken aan de eenzaamheid van vele kuddedieren in ons land.

Help je mee?

Meld eenzame paarden en verspreid folders bij de eigenaren, want een paard hoort niet alleen in de wei te staan! Zie ook “Ik ken een eenzaam paard” of “Ik heb een alleenstaand paard, wat kan ik doen? “

Zoeken